|
تریبون فمینیستی ایران:
جنبش زنان در ایران تاکنون تلاش داشته است از هر گونه فرصت مدنی در جهت احقاق حقوق شهروندی و انسانی زنان بهره گیرد. اما حساسیت مقطع تاریخی کنونی و احتمال واپسگرایی و یا افراطی گرایی سیاسی که نتیجه آن اختلال در روند دمکراسی و صلح است، جنبش زنان را هرچه بیشتر با این واقعیت مواجه می سازد که در حال حاضر دادخواهی مدنی از قانون اساسی و اعتراض به نقض حقوق شهروندی و انسانی زنان می تواند گام موثری در جهت تسریع دمکراسی و صلح از طریق مشارکت شهروندان و به ویژه زنان و مردان حق خواه و آزاد اندیش در تعیین سرنوشت آحاد شهروندان اعم از زن و مرد باشد.
اینک درد مشترک تحقیر شهروندی که کمترین آن حذف زنان از کاندیداتوری ریاست جمهوری و بیشترین آن تصلب شریان های حقوق بشر زنان توسط قانون اساسی است، ما را از هر صنف و طبقه ای واداشته است تا از طریق دادخواهی و اعتراض مدنی ، مسئوولیت اجتماعی و جنسیتی خود را دیگر بار با استفاده از مقطع حساس کنونی ایفا کنیم. این در حالی است که تجربه سال های گذشته نشان می دهد روش های پارلمانی و چانه زنی در سطح سیاست گزاری؛ یا مسائل و مطالبات زنان را در اولویت قرار نداده و یا آن را وجه المصالحه سایر اهداف حزبی و جناحی خود قرار داده است. اعلام این فراخوان از جانب فعالان جنبش زنان ایران نشانگر یک کنش مستقل و خود جوش از میان زنان است که معتقدند تا زنان به عنوان یک نیروی مستقل خود را در عرصه عدالت خواهی و برابری جنسیتی متشکل نکنند، نظم پدر سالارانه موجود تغییر نیافته و اصلاحات قانونی صورت نخواهد پذیرفت.
اعتراض مدنی ما در فضای باز شهری و در برابر مردم نشانگر یک حرکت نمادین و اعلام پایمال شدن حق آحاد شهروندانی است که آسیب های نابرابری جنسیتی را چه زن و چه مرد حداقل چند بار در زندگی شخصی خود تحمل کرده اند. نیز این اعتراض خیابانی هشداری نمادین به مسئولینی است که قدرت خود را از مردم گرفته و در برابر تحقق حقوق انسانی و شهروندی آنان تکلیف دارند.
ما فعالان جنبش زنان که شامل طیف وسیعی از سازمان های غیر دولتی زنان ، اساتید، محققین ، روزنامه نگاران، حقوق دانان ، هنرمندان و سایر فعالان اجتماعی اعم از اقلیت و اکثریت و روستا و شهر ها هستیم ؛ به نقض حقوق زنان در قوانين حاكم بر جامعه و قانون اساسي پشتيبان آن به عنوان یک مسئله و درد مشترک " اعتراض " داریم. دلایل این اعتراض را در بیانیه شماره 1 شرح داده ایم و حمایت جمع کثیری از زنان و مردان فعال در عرصه دمکراسی خواهی از فراخوان ما ؛ نشانگر آن است که این اعتراض خاستگاهی وسیعتر دارد. اکنون فعالان جامعه نیز به این واقعیت پی برده اند که دمکراسی واقعی جز از طریق احقاق حقوق شهروندی و انسانی نیم دیگرجامعه میسر نیست و جنبش های مدنی و گروه های سیاسی نیز جنبش زنان ایران را به عنوان یک نیرو و گفتمان مستقل، با آرمان ها ، اهداف و راه حل هایی حقوق بشری و صلح جویانه به رسمیت شناخته اند. حمایت جمع کثیری از شخصیت های حقوق بشری و سیاسی از اعتراض ما به نقض حقوق زنان در قانون اساسی به معنی موفقیت جنبش زنان در تعامل با سایر گروه ها ضمن احترام به تنوع سیاسی آنان و پایبندی به اصول و آرمان های حق خواهانه و فمنیستی جنبش زنان ایران است.
اعتراض ما به نقض حقوق زنان در قانون اساسی شامل دفاع از زنان اقلیت و سایر گروه هایی زنان که حقوق آنان در قانون اساسی نادیده گرفته شده نیز می باشد. هدف ما از این اعتراض در مرحله کنونی صرفا طرح یک مسئله بنیادی و مشترک بین اقشار مختلف زنان بوده و روش های حل مسئله پس از تبیین منطقی آن از جانب گروه های مختلف زنان و عقل جمعی آنان مشخص خواهد شد . این روش ها احتمالا روش های متنوعی است که از طریق نیروهای متنوع اجتماعی زنان و توسط خود آنان طرح خواهد شد.
ما امید آن داریم که همچنان روند همگرایی و اعلام همبستگی فعالان زن و مرد و سازمان تا روز يكشنبه 22 خرداد ماه روند صعودی خود را ادامه داده و شهروندان از همه نقاط ایران در این اعتراض جمعی حضور فعال خود را هم آوا با ما نشان دهند. همچنین انتظار داریم که نیروهای مسئول به وظایف و تکالیف خود عمل نموده و با تامین امنیت شرکت کنندگان در این اعتراض جمعی، احترام خود را به حق شهروندان نشان دهند.
|
