|
۲۳ خرداد ۱۳۸۴
عصر ديروز در گرمای کشنده تهران، هزاران زن و دختر جوان، بعد از ربع قرن برای نخستين بار اجتماعی زنانه برپا داشتند تا فرياد از بی دادها سر دهند. آنان با آرامش و مصلحت انديشی خود تندی ها را ذوب کردند، نگذاشتند مهار از دست برود و تندروها موفق شوند. ماندند و خواندند: آزادی انديشه بدون زن نميشه. آنان در مقابل دانشگاه تهران بر زمين نشستند تا سخنان نمايندگان خود را بشنوند و از "مرد مداري قانون" در ايران شکوه سر دهند.
اين مراسم در حالي برگزار شد که تلاش کميته برگزار کننده براي دريافت مجوز قانوني از وزارت کشور نتيجه نداده بود. اما زنان براي برگزاري اين مراسم، رايزني هاي لازم را انجام داده بودند. حدود ساعت پنج که گروه هاي مختلف زنان نشستن مقابل سردر اصلي دانشگاه تهران را شروع کردند، پليس شروع به متفرق کردن آنان کرد.
گزارش‌هاي ارسالي از تهران حاکي است، زنان در دقايق اول با موج مخالفت پليس مواجه بودند که آنان را به متفرق شدن فرمان مي‌داد.
سيمين بهبهاني شاعر، نخستين کسي بود که بلندگوي دستي را در دست گرفت و خواندن شعري را آغاز کرد. جمعيت زنان با کف زدن و فريادهاي " آزادي زن، آزادي همگان است" ، " حقوق ضد بشر ملغي بايد گردد" ، " قرباني خشونت آگاه بايد گردد"، " عدالت حقوقي کف مطالبات است" و " قوانين زن ستيز منشا استبداد است"، سخنان بهبهاني را بدرقه کردند.
دقايقي بعد تعداد زنان که بيشتر شد.
مرضيه مرتاضي لنگرودي، از فعالان ملي – مذهبي، خواندن فراخوان را درحالي آغاز کرد که ماموران پليس و زنان هنوز در مواردي درگيربودند. کمي بعد وقتي جمعيت هر لحظه بيشتر مي‌شد، پليس تصميم به همکاري با تجمع کنندگان گرفت و به آنان اعلام کرد درصورتي که شعارهاي سياسي ندهند مي‌توانند، نشست خود را برگزارکنند.
متن فراخوان تجمع که از سوي مرتاضي لنگرودي خوانده شد
حقوق زنان قوميت ها در قانون اساسي از ديگر بحث هاي مطروحه در اين نشست بود . سخنراني رويا طلوعي فمينيست کرد ايراني بيان و با شعارهايي از زبان زنان کرد حاضر در جمعيت همراه شد.
محبوبه عباسقلي‌زاده از برگزار کنندگان تجمع ، مي گويد: چند بار به وضوح کنترل جمعيت داشت از دست ما خارج مي شد. و اگر شرکت کنندگان، زن نبودند و حس عدالت خواهي و صلح طلبي زنانه بر جمع حاکم نبود، ممکن بود اتفاق ديگري بيفتد.
بسياري از زنان رهگذر با ديدن تجمع امروز به جمع پيوستند. برخي از مردان نيز با سئوال از دليل جمع شدن زنان به تماشا و همدلي با زنان پرداختند. پليس اجازه پيوستن مردان به جمع را نمي‌داد. برخي زنان فعال و برگزار کننده سخنراني هايي را آماده کرده بودند که موفق به ايراد آن نشدند.
متن سخنراني شادي صدرومحبوبه عباسقلي زاده که موفق به خواندن آن نشدند
گروه هاي برگزار کننده همچنين سرودي را آماده کرده بودند که در تجمع ديروز خوانده شد.
براي شنيدن سرود به اينجا برويد
در پايان مراسم، نوشين احمدي خراساني ديگر فعال حقوق زنان ، قطعنامه پاياني را خواند. زنان شرکت کننده با اعلام اينکه مراسم تمام شده است از همگي شرکت کنندگان خواستند که متفرق شوند.
متن بيانيه را در سايت زنان ايران بخوانيد.
حاشيه هاي تجمع امروز
گزارش خبرنگار روز از تهران حاکيست، تا چند ساعت پس از تجمع هنوز شلوغي در خيابان انقلاب ادامه داشت.
پليس به زنان قول داد، امنيت آنان را تامين کند به شرطي که آنان هم شعار سياسي ندهند. پليس از ورود مردان حامي زنان به تجمع جلوگيري کرد. گروهي ازمردان و زنان هم در سوي ديگر خيابان ايستادند و به دادن شعارهاي سياسي پرداختند. در ميان شعارهاي آنان تنها يک شعار" آزادي انديشه بدون زن نميشه" در مورد تجمع بود و بقيه شعار ها درباره زندانيان سياسي و عليه استبداد بود. اين گروه پس از پايان تجمع به سمت خيابان کارگر شمالي و کوي دانشگاه راهپيمايي کردند. نيروي انتظامي با مردان اين گروه تا حدودي درگير شد. در اين تجمع همچنين، سيمين بهبهاني شاعر نامدار ايران، با وجود بيماری حضور داشت و به خواندن شعري پرداخت.
برخي از مردان مثلا کاسب هاي روبروي دانشگاه ، دلخور از ترافيک ايجاد شده اين زنان را به خاطر اين تجمع مورد بازخواست قرار دادند و مي گفتند: به دليل اينکه چند زن مي‌خواهند بي حجاب باشند، خيابان را بند آورده اند. اين درحالي است که زنان حاضر اشاره اي به حذف حجاب نداشتند و تنها خواست هاي قانوني را مطرح مي‌کردند.
|
