|
۲۳ خرداد ۱۳۸۴
تجمع زنان مقابل دانشگاه تهران ساعت ۵ تا ۶ بعد ازظهر روز يکشنبه انجام شد. قريب هزار زن و تعدادي از مردان حمايت کننده آنان در حضور جمع کثيري از خبرنگاران داخلي و خارجي، در مقابل دانشگاه تهران جمع شدند تا به نابرابري هاي قانوني عليه زنان در ايران اعتراض کنند.
گوشي را که بر مي‌‌دارد. از صدايش جا مي‌خورم، پروين اردلان و همکارانش، در شوراي هماهنگي تجمع عصر يکشنبه، چند روز است که نخوابيده‌اند. مي‌گويد روي خط ديگر دارد با يک خبرگزاري ديگر صحبت مي‌کند. به شادي صدر زنگ مي‌زنم. پس از چند بار تلاش بالاخره موفق مي‌شوم، اين فعال حقوق زنان و روزنامه نگار را در جايي پيدا کنم. جايي در دفتر يکي از دوستانش، پس ازتجمع . شادي مجبور شد براي اينکه موبايلش قطع نشود تمام طول مصاحبه را دريک جا بايستد. يک جا ايستادن، کاري است، که براي شادي چندان ساده نيست.
تصميم برگزاري اين تجمع از کجا آمد؟
در واقع مساله برمي‌گشت به تحصن مقابل رياست جمهوري عليه تعبير شوراي نگهبان از واژه " رجال" در بحث کانديداهاي رياست جمهوري. ما در اجتماع زنان به اين نتيجه رسيديم که موارد نابرابري قانوني عليه زنان از اين مورد فراتر است و تصميم گرفتيم تا اين تجمع را برگزار کنيم.
اين مشکل قانون اساسي است يا در قوانين ديگر وجود دارد؟
به نظر من در قانون اساسي برابري جنسيتي به رسميت شناخته نشده است. در اصل ۱۹ آنجا که از برابري تمام آحاد ملت صحبت مي‌شود، اشاره اي به جنسيت نشده، اما در مجموع نگاه قانون اساسي ما به زنان يک نگاه حمايتي است، نه نگاه حقوق بشري.
در واقع تقاضاي شما در حال حاضر، رفع تبعيض جنسيتي در قانون است. اين قانون در مجلس ششم تصويب شد. اما شوراي نگهبان آنرا رد کرد. الان کجاست؟
الان بيش از يک سال است که طرح پيوستن ايران به کنوانسيون رفع تبعيض عليه زنان، در مجمع تشخيص مصلحت است وهيچ اقدامي درمورد آن انجام نشده است.
هدف شما از اين تجمع چيست؟
هدف اصلي ما نشان دادن موارد نفي حقوق زنان در قانون اساسي است. ما مي‌خواهيم که اين حساسيت را درجامعه و قانونگذاران و سياست گذاران ايجاد کنيم و به نظر من در تجمع امروز اين هدف محقق شد.
برخورد پليس با شما چطور بود، آيا مجوز داشتيد؟
ما لابي هاي لازم را براي تجمع انجام داديم. رفتار مقامات پليس وامنيتي هم بسيار خوب بود. پذيرفته بودند که اعتراض ما يک اعتراض مدني است و سياسي نيست. تعداد از آنچه که تصورش را قبلا مي‌کرديم خيلي بيشتر بود. به ما دلگرمي داد که بيش از آنچه که ما فکر مي‌کرديم، زنان به مبارزه براي دريافت حقوق خودشان توجه نشان مي‌دهند. اين تجربه بسيار شيريني بود.
بعدا چه خواهيد کرد؟ آيا تجمع ها ادامه خواهد داشت؟
اين تنها يک شروع بود . تلاش ما اين است که مردم و حاکميت را متوجه کنيم که اين مساله وجود دارد. کار ما حساسيت زايي و آگاهي دهي بود.
مي‌دانيد که براي تبديل اين حساسيت ها به راهکاري براي تغيير قانون، بايد کساني از ميان سياست گذاران نيز، حرف شما را بشنوند و براي تغييرات از مجاري قانوني عمل کنند. آيا اين کار انجام شده؟
به نظر من تغييرات در قانون در مراحل بعدي است. بايد جزء به جزء خواسته هاي زنان از طيف هاي مختلف بررسي شود. بعد گروه هاي کاري تعريف شود و اين خواسته ها را به شکل قانوني دنبال کنيم. مثلا در تجمع امروز گروهي از زنان اقليت کرد هم بودند که حضور بسيار فعالي داشتند. اين خواسته ها بايد مطرح شود و با کار گروهي مشخص شود درواقع آنچه ما خواسته ايم چه هست و چگو نه قابل تحقق يافتن است.
فکر نمي‌کنيد که به دليل شرايط انتخابات و باز شدن فضا امکان اين تجمع به وجود آمده؟ بنابراين ممکن است درآينده با اين درخواست مدني زياد هم مدني برخوردنشود.
دقيقا اصرار ما براي اينکه اين تجمع را در اين زمان وپيش از انتخابات برگزار کرديم، استفاده از فضاي باز قبل از انتخابات بود. برخي ايراد مي‌گرفتند که الان زمان برگزاري اين تجمع نيست چرا که تحت الشعاع انتخابات قرار مي‌گيرد. اما براي گروه‌هاي فعال حقوق زنان، اين مناسب ترين زمان بود. فکر کرديم چرا از فضاي باز پيش آمده براي مطرح کردن مسائل زنان استفاده نکنيم. تحليل ما هم درست از کار درآمد که برخورد جدي با ما نخواهد شد. اينکه ما بعدها بتوانيم اين کار را با اين شيوه ادامه دهيم مربوط به آينده است. اما به هر حال ما راهش را پيدا خواهيم کرد.
در اين تجمع چه گروه هايي حضورداشتند. فقط گروه هاي فمينيستي يا گروه هاي زنان داخل حکومت يا زنان داراي ايدئولوژي مذهبي هم بودند؟
من از تعبير گروه هاي پيشروتر و گروه هاي محافظه کارتر استفاده مي‌کنم. ما دلمان مي‌خواست که همه باشند. همه تلاشمان را هم کرديم، که همه تيپ هاي زنان فعال شرکت کنند، اما اصلاح طلبان ومشارکتي ها متاسفانه حاضر نشدند. من بسيار تلاش کردم که آنها بيايند و فراخوان اوليه را امضا کنند که نکردند. تلاش کرديم که آقايان اصلاح طلب از ما حمايت کنند که نکردند. خواستيم که نامه حمايت و فراخوان را امضا کنند که موفق نبوديم. اما باز هم تنوع در تجمع زياد بود، هم زنان مذهبي و هم زنان با تفکر غيرمذهبي آمده بودند.
|
