|
گروه اجتماعي: با تجمع بيش از هزار زن در اعتراض به «نقض حقوق زنان در قانون اساسي» جلوي در ورودي دانشگاه تهران، عصر ديروز رفت و آمد در خيابان‌هاي اطراف دانشگاه تهران مختل شد.
به گزارش خبرنگار اقبال، بعضي از دختران و پسران دانشجويي كه براي حمايت از تجمع زنان به خيابان انقلاب آمده بودند، در آن سوي خيابان، روبه‌روي در دانشگاه تهران، بعد از پايان يافتن تجمع، شروع به شعار دادن و تظاهرات در خيابان انقلاب كردند.
بيشتر اين دانشجويان براي پيوستن به جمع زنان با ممانعت نيروي انتظامي مواجه شده بودند.
زنان كه قرار بود رأس ساعت 5 عصر تجمع كنند، ابتدا با مداخله نيروي انتظامي امكان جمع شدن جلوي در دانشگاه تهران را نيافتند. برخورد فيزيكي هم به صورت محدود ميان زنان و نيروي انتظامي به وقوع پيوست.
اما با گذشت كمتر از 10 دقيقه زنان جلوي در ورودي دانشگاه تهران تحصن كردند و نيروي انتظامي اعلام كرد در صورت آرامش داشتن افراد، امنيت تجمع را تأمين مي‌كند.
جمع هزار نفري زنان، روي آسفالت داغ جلوي دانشگاه تهران نشستند و با خواندن سرود و فرياد زدن شعارهايي خواستار اصلاحات ساختاري در قانون اساسي شدند.
اين در حالي است كه حدود 300 تن از جمعيت حامي تحصن زنان، زن و مرد، با ممانعت نيروي انتظامي نتوانستند به جمع زنان بپيوندند.
اتوبوس زردرنگ آكاردئوني خالي كه جلوي در دانشگاه تهران پارك شده بود، جلوي ديد افراد آن سوي خيابان را مي‌گرفت. با اين حال توجه سرنشينان اتومبيل‌ها و رهگذران به جمعيت زنان جلب شده بود. سيمين بهبهاني، شاعر نامدار معاصر و سراينده غزل معروف «دوباره مي‌سازمت وطن» نخستين كسي بود كه با بلندگوي دستي ميان جمعيت ايستاد و غزلي خواند خطاب به مردان. او اعلام كرد اين غزل را شب گذشته براي اين تحصن سروده است.
جمعيت زنان معترض كف زدند و فرياد كردند: «آزادي زن، آزادي همگان است»، «حقوق ضدبشر ملغي بايد گردد»، «قرباني خشونت آگاه بايد گردد»، «عدالت حقوقي كف مطالبات است» و «قوانين زن‌ستيز منشأ استبداد است.»
مرضيه مرتاضي لنگرودي، نفر بعدي بود كه ابتدا پيام شيرين عبادي، برنده جايزه صلح نوبل و پيشتاز حقوق زنان را به زنان معترض رساند و سپس فراخوان اين نشست را خواند.
در پايان زمان يك ساعته تحصن، نوشين احمدي خراساني قطعنامه معترضين را خواند.
در اين قطعنامه آمده است: دموكراسي بدون آزادي و حقوق برابر براي زنان محقق نخواهد شد. اين جمله‌اي است كه ما برگزاركنندگان تجمع به آن اعتقاد داريم و مي‌دانيم اگر خواسته‌هاي زنان محقق شود، بي‌شك تمام آحاد جامعه از آن بهره مي‌برند.
تغييرات ساختاري در قوانين، حركت بعدي ما خواهد بود. ما حقوق برابر و انساني مي‌خواهيم. در برابر ازدواج‌هاي اجباري دختربچه‌ها اقدام خواهيم كرد. ما مي‌خواهيم براي حقوق مادران در حضانت فرزندانشان اقدام كنيم.
ما خواستار جلوگيري از طلاق‌هاي ظالمانه و يكطرفه و دادن حق انتخاب زندگي به دختران جوان هستيم. شايد بتوانيم دموكراسي و آزادي را نهادينه كنيم اما تمام اين خواسته‌ها با بن‌بست روبه‌رو شده است. نگرش به زن در قانون اساسي تبعيض‌آميز است.
ما خواستار انطباق قانون اساسي با قوانين ساير كشورها از كنوانسيون‌هاي بين‌المللي هستيم تا تساوي و برابري حقوق زنان به رسميت شناخته شود
|
