|
سه شنبه ٢۴ خرداد ١٣٨۴ – ١۴ ژوئن ٢٠٠۵
ديروز، يکشنبه ٢٢ خرداد فقط پنج روز مانده به انتخابات رياست جمهورى، مدافعان آزادى و برابرى زنان به خيابان ريختند و خشم خود را عليه رژيم ضد‌زن نشان دادند. اين حرکت مانور قدرت جنبش آزاديخواهانه زنان در مقابل رژيم بود. جنبش برابرى طلبى به خيابان آمد که بگويد که قانون اساسى و تماميت رژيم ضد‌زن است و فرقى نمى‌کند که چه کسى رئيس جمهور شود.
"آزادى و برابرى" و "تغيير قانون اساسى" از شعارهايى بودند که توسط زنان و مردان آزاديخواه روز يکشنبه سر داده شد. اين فرياد انسانهايى بود که مى‌دانند که آزادى با وجود جمهورى اسلامى خيالى بيش نيست. ولى ديگر دانستن کافى نيست. همانطور که ديروز اين جنبش آزادى طلب مرکز تهران را به تصرف خود در آورد، از اين به بعد راه را براى قدرت‌نمايى‌هاى بعدى باز کرد. اين جنبش مى‌تواند کارى کند که در انتهاى پروسه اين انتخابات، جامعه شاهد وجود يک رژيم ضعيف‌تر و جنبش آزاديخواهى قوى‌ترى باشد. طبعا منافع اين جنبش ايجاب مى‌کند که راديکالترين سنگرها را عليه انتخابات سازمان دهد. اين کار با طرح و پيگيرى شعارها و مطالبات راديکال و انسانى ممکن است، و اين همان کارى است که دارد انجام مى‌دهد. پروسه قوى‌تر شدن اين جنبش البته پروسه شناخته شدن رهبران و فعالينش است، که پروسه در هم تنيدن شبکه‌هاى فعالينش هم مىباشد. اين پروسه دوران قوى‌تر شدن تشکل‌ها و نهادهاى مدافع حقوق زنان هم است. در کنار همه اينها اين پروسه شامل جا انداختن و فراگير کردن شعارها و مطالبات برابرى طلبانه و آزاديخواهانه هم مىباشد.
حرکت ديروز زنان واقعه مهمى در بيست و شش سال گذشته بوده است. اول ماه مه امسال نيز تهران تجمعاتى را شاهد بود که براى بيش از دو دهه، لااقل در تهران خبرى از آنها نبود. وقايع ديگرى در ماههاى گذشته از جمله شکل‌گيرى نهادها و تشکل‌هاى کارگرى، و تحرکاتى در دانشگاههاى مهم کشور رخ دادند که نشان از يک تغيير در توازن قواى رژيم و جنبش برابرى طلبى دارد. همه اين رويدادها نويد راديکال‌تر شدن جنبش آزاديخواهى را مى‌دهد. تظاهرات بدون اجازه ديروز زنان و شعارهايشان در مقابل دعوت به سکوت بعضى از حاضرين، همراهى مردان برابرى طلب با آنان، همه نشان از راديکال‌تر شدن جنبش در ايران دارد.
اين نيروهاى راديکال در جامعه در پيوستن به يکديگر و سرنگونى رژيم و لغو قوانين اسلامى و انحلال نيروهاى سرکوبگر، قانون را آنطور که لايق انسان است خواهند نوشت. تنها با سرنگونى رژيم و برپايى دولتى مردمى، اين جنبش برابرى طلبى مى‌تواند گامى بزرگ براى آزادى و خوشبختى مردم در ايران بردارد.
درود بر زنان و مردان آزاديخواه و برابرى طلب
|
