|
تحصن اعتراضي زنان درتهران درسها و تجربه هاي گرانبهايي را براي جنبش زنان به ارمغان آورد.
برايم از كودكيهايم گفته بودند از آن زمان كه زناني جسور و توانمند براي احقاق حقوقشان جنگيده بودند به زندان رفته بودند،يا ترك دياركرده بودند.اينها تصويرروياهاي من از زنان بود،اما آنچه كه من باآن زندگي كرده بودم و با پوست و استخوانم درك كرده بودم زندگي زناني سر به زير و نجيب بود كه قدرت سازگاري بالايي با هر آنچه نظام مردسالارو نابرابر عايدشان مي ساخت بود . هر روز كه مي گذشت مي دانستم كار ما چقدر سخت تر و سخت تر مي شود وقتي زنان را با ابتداي ترين حقوقشان آشنا مي كردي تصوردنيايي
ديگر برايشان غير ممكن بود .آنها وضع موجود را به مثابه ي نزولي آسماني و ازلي پذيرفته بودند و اين نشان مي دهد كه چنگ انداختن قوانين وعرفهاي انسان ستيز بر چنبره ي زندگي زنان ارمغاني جز بي اعتمادبنفسي و رذالت نخواهد داشت. اما در نااميدي جاي بسي اميد است انسان با اميدها و آرزوهايش زندگي مي كند .خواستن توانستن است.
نسل امروز ما زنان تحت ستم وآرمان گرا، در هوايي مملو از خفقان و تحقير و توهين بر خاسته ايم ، حركت اخير زنان گواهي بر اين ادعاست.
.قرارشد جامعه ي حمايت از زنان در سنندج تحصني داشته باشد كه بعلت محدوديتها وبا توجه به تاثيرگذاري تجمع سراسري تصميم گرفتيم بخشي ازاعتراض تهران را سازماندهي كنيم . فعاليتهاي ارتباطي وجمعي شروع شد دوستان و فعالين جامعه حمايت اززنان در تهران ودانشگاهها شروع كردند به تبليغات، همان روزهاي اول گزارشات نشان داد كه اين تجمع با موفقيت انجام مي پذيرد ديگرتشكلها و نهادهاي زنان فعالانه در امرسازماندهي و حمايت ازتحصن اعتراضي شركت كردند.
تحصن به يك مبارزه عمومي براي كليه گرايشهاي موجود درجنبش آزاديخواهي زنان تبديل شد زنان خواست ومطالبات مشترك خود را مطرح كردند . اين تحصن يك تجربه ودرس بزرگي براي همه زنان بود مبني بر اينكه اتحاد وهمبستگي سراسري زنان رمزپيروزي است .
|
